Gert Verhulst kennen velen als de wingman van de pluchen hond die voornamelijk in de jaren '90 kinderharten veroverde. Wij kennen hem als succesvol ondernemer die altijd al wist wat hij wou. Vandaag leidt hij samen met Hans Bourlon de befaamde Studio 100, een entertainmentmultinational die verantwoordelijk is voor enkele luttele miljoenen op Verhulsts bankrekening.

Klein beginnen, groot denken

Als je een droom hebt, dan moet je ervoor gaan, punt aan de lijn, of zo denkt Gert Verhulst. "Ik wilde altijd al beroemd worden," zegt hij. "Sans plus. Je hebt van die mensen die een heel verhaal breien rond wat ze wilden bereiken en wat ze zijn geworden. Maar ik wilde gewoon beroemd zijn, aandacht krijgen. Vrij eendimensionaal, eigenlijk. Dan kies je voor televisie. Als je niet beroemd wilt worden, dan ga je beter voor een andere leuke job."


Bron: Zita.be Bron: Zita.be
 

“Ik ben niet verbaasd over waar ik sta en wat ik heb bereikt, maar de weg ernaartoe heeft me vaak verrast"


Daarom belandde Gert Verhulst, vandaag 48 jaar oud, reeds op zijn achttiende bij de openbare omroep en werd er presentator en omroeper van het programma 'Speel op sport'. En plots raakte Verhulst in contact met de Vlaamse acteur Danny Verbiest, die zijn eigen serie wou maken. Het idee kwam ter sprake om de aankondigingen voor de kinderprogramma’s op te vrolijken met een pluchen hond. Verbiest zou als de sprekende hond Samson, Gert vergezellen tijdens het omroepen. Dankzij haar succes kregen Samson en Gert een eigen tv-programma. Er verschenen diverse merchandiseartikelen op de markt, zoals videobanden, cd's en speelgoed. In 1991 stonden de acteurs van de serie voor het eerst samen op het podium in de Koningin Elisabethzaal in Antwerpen in de Samson & Gert Kerstshow.

"Ik ben niet verbaasd over waar ik sta en wat ik heb bereikt, maar de weg ernaartoe heeft me vaak verrast," geeft Verhulst aan. "Als kind wilde ik gewoon beroemd worden, programma’s presenteren, produceren en maken. Dat was de droom. Voilà, de droom is uitgekomen."

Verhulst geeft ook aan dat hij iemand is die het altijd al groot heeft bekeken. "Samson, dat was voor mij iets groots. Dat begon als een beestje naast de omroeper. Maar zodra ik in de gaten had dat dat een buitenproportioneel succes werd, dacht ik: ‘Hoe kunnen we dit uit het amateurisme halen? En hoe kunnen we dit nog groter maken?"

Studio 100

In 1996 richtten Danny Verbiest, Hans Bourlon en Gert Verhulst het bedrijf Studio 100 op. Volgens Verhulst was de bal toen eigenlijk al aan het rollen gegaan. "Het risico op korte termijn was vrij beperkt," zegt hij daarover. "We konden een jaar of twee verder, maar de verdere toekomst was toen nog wel onbekend terrein. Maar dat is net wat het zo leuk en spannend maakte."

Sterk marketingverhaal

Het drietal mag trots zijn: met Studio 100 hebben ze een ijzersterk marketingverhaal neergezet. Natuurlijk draait het meer om de producties en televisiereeksen als Maya De Bij. Alles draait om de figuren, die kinderen kunnen ontmoeten in belevenisparken zoals Plopsaland. Verhulst is er trots op: "In Plopsaland staat de catalogus van Studio 100 in polyester en beton," glundert Verhulst. "Het park zal er nog zijn als ik er niet meer ben. Dat is een bijzondere realisatie. Als ik erdoor loop, ben ik extreem trots."


gert1
 

Bakken kritiek: typisch Vlaams?

Studio 100 heeft dan wel veel bereikt, het bedrijf kreeg ook al bakken kritiek over zich heen. Zo zou het hele verhaal plat en commercieel zijn. Maar dat lijkt Gert Verhulst bijna stoïcijns koud te laten. "Ik trek het me echt veel minder aan dan vroeger," zegt hij. "Ik vergeet ook veel. "Ik denk trouwens dat we echt iets hebben bijgedragen aan het culturele patrimonium voor kinderen. Neem nu onze kinderliedjes. ‘Vroeger waren kinderliedjes beter, was er meer creativiteit’, hoor ik wel eens. Akke-akke-tuut-tuut en klein klein kleutertje, ik zie het grotere culturele niet. Een liedje over een kleine die slaag krijgt omdat hij bloemen plukt. Mamaatje die zal kijven, papaatje die zal slaan. Om dat nu te verheffen... Daar wil ik onze hele catalogus gerust naast leggen."

"Ik kan ermee leven dat iemand een product van Studio 100 niet goed vindt. Maar ik kan niet tegen de onjuistheid van sommige kritiek. Onze muziek zou uit dozekes komen. Ik heb vorig jaar de 3.000ste Samson-show met orkest gedaan. Zes man orkest! Onze musicals, de sinterklaasshow, de K3-shows, ik denk dat wij de grootste Vlaamse werkgever van muzikanten van de voorbije 25 jaar zijn. Als ik de hele Studio 100-catalogus bekijk, is 90 procent top. Punt."

Gert V
 

“Ik weet niet of het typisch Vlaams is, maar soms lijkt het alsof je hier niet te goed bezig mag zijn"


Volgens Verhulst komt de kritiek dikwijls voort uit onwetendheid. "Vaak komt ze van mensen zonder kinderen. Als je een vegetariër bent, moet je ook geen recensie schrijven over De Vette Os in Veurne," schampert hij. Hoge bomen vangen veel wind, maar daar staat de ondernemer niet echt bij stil. "Ik maak iets en dan denk ik dat de mensen daar wel enthousiast over zullen zijn. Zo zit ik in elkaar. Ik weet niet of het typisch Vlaams is, maar soms lijkt het alsof je hier niet te goed bezig mag zijn."

Burn-out

Als het van Verhulst afhangt, mag zijn carrière zich als een razendsnelle trein verder zetten, want dat houdt hem jong en fris van geest. Toch leek de ondernemer een paar jaar geleden even te zijn ontspoord, toen hij op een burn-out botste.

"Dat is niet ongewoon," zegt hij daarover. "De eerste tien jaar met Samson hebben we extreem hard gewerkt: werken en slapen, dat was het. Zeven à acht optredens op een weekend, 150 afleveringen per seizoen, we schreven de scenario’s zelf, de liedjes... Onmenselijk, eigenlijk. Maar ik heb me daar nooit vragen bij gesteld. Je kan nooit iets bereiken als je niet extreem hard werkt. Maar je kan dat niet volhouden, dat klopt. En dan kom je jezelf tegen. Ik voelde mezelf wegglijden. Ik reed zonder plezier naar mijn werk, en dan wist ik dat er iets mis was. Dan kreeg ik er wat privéproblemen bij. Maar eigenlijk heeft dat niet te lang geduurd."

Over geluk en gelukkig zijn

Vandaag zou Verhulst zichzelf omschrijven als een gelukkige man. "Je wordt gelukkig geboren," vindt hij. "Zelfs de grootste miserie ligt bij mij in een bedje van geluk. Bij mij is het glas altijd halfvol. Bij het kaarten heb ik altijd geweldige kaarten. Ik krijg dezelfde kaarten als de rest, maar ik heb altijd geweldige kaarten. Vragen of meegaan? Ik vraag altijd. Je moet geloven dat je er geraakt, of je geraakt er niet. Je moet altijd van het beste scenario uitgaan. Dat is belangrijk. En de macht aan de creatievelingen!"

Toch is volgens hem succesvol ondernemen ook keihard werken. “Het is een combinatie van de twee," bevestigt hij. "De eerste tien jaar hebben wij echt… extreem hard gewerkt. We deden het graag, maar de uren die er toen zijn ingekropen, waren bijna onmenselijk. Wat ook de enige manier is om het te doen. En geluk? Je moet natuurlijk het ‘geluk’ hebben dat je programma aanslaat en dat de mensen het willen zien, maar misschien is dat ook wel omdat het een goed programma is.”


Bron: De Tijd (geschreven door Peter De Groote en Ben Serrure) en fokuskmo