Jeff Bezos kocht The Washington Post voor 250 miljoen dollar. Als founder en CEO van online retailreus Amazon.com is hij een legende in wording door zijn innovatieve aanpak en strategisch inzicht. Maar waarom koopt een internetguru een krant als The Washington Post? En wat betekent het voor kranten wereldwijd?

Zelf heeft Bezos zijn kaarten nog niet op tafel gelegd. En er wordt wild gespeculeerd over zijn motieven en zijn plannen. De ene theorie klinkt al wat logischer dan de andere. Zo gaven ze bij Dutchcowboys.nl aan dat het vanwege “ego en teveel geld” kon zijn… Of beter: “Kranten zijn nu goedkoop en denkt dat het dieptepunt voor dit medium nu wel is bereikt”.

Het dieptepunt zal nooit bereikt zijn, het gaat om een evolutie van print naar digitaal en Bezos is niet het type ondernemer dat instapt omwille van potentiële winsten op korte termijn. Zo investeerde hij eerder al in rakketten en bouwt hij op privéterrein een eigen ruimtepark om ruimtereizen voor particulieren te organiseren en onderzoek te voeren.

Waarom kocht Bezos the Post dan wel?

Een goede deal en een vrij kleine investering

Volgens Henry Blodget, CEO van Business Insider, heeft Bezos een heel mooie deal gekregen bij de overname van the Post. Hij kocht het voor de helft van de jaarlijkse omzet, terwijl de online inkomsten nu al aan het stijgen zijn. Hoewel de krant verlies maakt, blijft het beloftevol als bedrijf, mits de juiste leider.

Daarbij komt dat Bezos persoonlijk 25 miljard waard is en het hier om een investering van 250 miljoen ging. Wat risico’s betreft, blijft het voor hem vrij beperkt.

Een innovator op zoek naar uitdagingen

Er lopen geruchten rond (onder andere op Dutchcowboys) dat Bezos het beu is bij Amazon omdat hij een innovator is op zoek naar uitdagingen. Volgens mij werk je echter niet bijna 20 jaar aan hetzelfde bedrijf als je zaken beu raakt. Amazon heeft nog genoeg opties om uit te breiden. Bezos verklaart ook zelf in zijn brief aan de medewerkers van the Post dat hij niet de dagelijkse leiding zal overnemen en dat hij zich goed voelt bij zijn dagjob bij Amazon.

Maar de basis kan wel kloppen, dat hij een innovator is op zoek naar uitdagingen. Vrijwel alles wat hij bij Amazon doet en alles waar hij in investeert, heeft te maken met progressie en innovatie. Wellicht vindt hij het een spannende uitdaging om nieuw leven in het medialandschap te blazen.

Politieke invloed

Dit is volgens mij één van de primaire motieven van Bezos. Amazon heeft het altijd moeilijke gehad om politieke invloed te verwerven en efficiënt te lobbyen. Dit heeft Bezos nogmaals ondervonden bij de “Internet Sales Tax”, waar Amerikaanse staten een taks willen heffen bij wereldwijde bedrijven op basis van lokale aankopen online. Hier was Amazon in het begin keihard tegen gekant, maar hun efforts brachten niet veel op. Amazon heeft de reputatie te weinig belastingen te betalen en grijze zones niet te schuwen als ze er financieel beter op worden. Daardoor strekt Bezos’ arm niet tot diep in de politiek.

Ondertussen is Amazon als bedrijf plots helemaal vóór de internet sales taks en voert ze zelfs campagnes om het te promoten. Zie verder dit artikel voor meer uitleg.

Het punt is dat Bezos dankzij de koop van The Washington Post nu veel meer invloed heeft. Hij is ook in staat om de mening van enkele honderd duizenden Amerikanen rechtstreeks te beïnvloeden. Hij wil niet enkel politieke invloed voor “economische wetten”, zo is hij ook een voorvechter van het homohuwelijk.

Een diepe liefde voor journalistiek

Uit de communicatie van Bezos en zijn favoriete film “All the President’s Men” kan je afleiden dat hij een passie heeft voor journalistiek en het geschreven woord. Hij startte Amazon ook met een online bookstore vanuit zijn garage. Je kan er dus vanuit gaan dat ook dit heeft meegespeeld bij zijn beslissing.

Eerder maakte hij overigens duidelijk dat de kwaliteit van journalistiek vermindert omdat het allemaal veel sneller moet. Het contrast tussen het vasthouden aan oude strategieën, terwijl je sneller en meer moet presteren, zorgt voor véél nieuws en informatie, maar weinig diepgang. Met the Post wil hij die diepgang behouden en terug naar de essentiële rol van journalistiek terug gaan: diep graven, het verhaal volgen wat de kost ook moge zijn en je niet laten beïnvloeden door bedrijven of politiek.

Meerwaarde voor Amazon.com?

The Washington Post werd met privé-kapitaal gekocht. Amazon heeft als bedrijf op zich dus niets te maken met deze deal. Maar toch kan je je de vraag stellen of er toch geen bijbedoelingen zijn. Zo zijn er volgens Henry Blodget een aantal overeenkomsten tussen Amazon en een krant en zou het samenleggen van middelen en resources voor beide bedrijven interessant zijn:

  • Amazon verkoopt bestaande producten en content (muziek, E-books, …) en creëert en verkoopt daarnaast ook eigen producten (Kindle). The Washington Post is niet meer dan content die moet opbrengen. De digitale content van Amazon gaat overigens steeds minder over commerce specifiek, maar meer over madia algemeen.
  • Amazon werkt al met subscriptions en media-gadgets. Kopers van een Kindle hebben meestal een bijhorende subscription en de mogelijkheid om gratis E-books en content te lezen. The Washington Post in hun aanbod zou een interessante uitbreiding zijn en een mooie lokaas om nieuwe klanten te overtuigen.
  • Blodget maakt de vergelijking tussen “nieuws” en een druk kruispunt: mensen moeten er passeren, maar willen misschien terwijl wat shoppen. Content en e-commerce aan elkaar koppelen is de ‘holy grail’ voor content-mensen. Daar ligt het geld. Maar die combinatie is moeilijk, want je vervalt al snel in reclame voor producten in plaats van echte e-commerce. De expertise van Amazon in e-commerce, de technologieën, de voorsprong op concurrenten en het bereik van The Washington Post als contentleverancier zou voor verrassingen kunnen zorgen binnen deze niche.
  • Amazon neigt meer naar lokaal en fysiek. Net zoals Coolblue in België en Nederland kiest Amazon ook steeds meer voor lokale warehouses waar klanten zelf kunnen komen ophalen. Het versnelt ook de leveringen, want men verwacht tegenwoordig hun aankoop de dag erna in de bus. Bezos heeft nooit uitgesloten dat Amazon ooit met voeding of dagelijkse benodigdheden zou starten. Koppel daar een dagelijkse krant aan en er opent een nieuwe deur. Al is het onwaarschijnlijk dat Bezos de fysieke krant lang in haar huidige vorm zal houden.

Bezos wordt verheerlijkt, maar is niet heilig

In vrijwel alle berichtgevingen over deze deal waar een persoonlijke kennis van Bezos aan bod komt, zie je enkel superlatieven in de beschrijving van Bezos als mens en als zakenman. Hij wordt beschreven als een geduldig en berekend iemand. Als iemand die inzit met de sociale noden van mensen. Een man die het beste met de wereld voorheeft en zijn briljante brein inzet voor de mensheid. (Ik overdrijf hier nog niet eens)

Maar als we er de loep voorhouden, merken we toch een paar scherpe kantjes aan Bezos. Zo krijgt Amazon de laatste maanden hevige kritiek op de werktoestanten in hun warehouses. Op bepaalde locaties is er geen airco en moesten medewerkers zelfs afgevoerd worden met de ambulance omdat ze flauwvielen in de hitte. De meeste medewerkers kunnen ook niet gaan eten omdat ze heel hun middagpauze moeten besteden aan wandelen van en naar hun werkstation.

Amazon gebruikt slechts 1% van de omzet voor het personeel. Zelfs Wal-Mart gebruikt nog 6 procent en staat gekend als één van de slechtste en hardste werkgevers in de States.

Ook de keuze van de locaties voor hun warehouses doet Amazon geen goed. Aangezien ze de drukte van winkelcentra niet nodig hebben, kiezen ze steevast voor landbouwgebieden of kleinere dorpen. Een bijkomend voordeel hiervan voor Amazon is de lagere lonen in deze gebieden. Mensen vinden minder snel een job, meer vraag naar werk betekent minder loon. Twee stevige besparingen voor Amazon, maar duidelijk een strategie om zoveel mogelijk uit de medewerkers te halen voor zo weinig mogelijk geld. Naar verluidt zouden floormanagers dit zelfs als argument gebruiken en mensen die minder presteren of ziek zijn duidelijk maken dat men in rijen aanschuift voor hun job.

Tenslotte is er nog de kwestie rond de eerder vernoemde “Internet Sales Tax”. Bij de opkomst van dit voorstel was Amazon tegen omdat ze momenteel belastingvrij opereren. Plots zijn ze 180 graden gedraaid en promoten ze het voorstel. Wat is er veranderd? Hun strategie. Ze merken dat hun warehouses dichter bij de klant moeten, kleiner en dichter. Dit betekent dat ze in meer staten belastingen zouden moeten betalen door de fysieke aanwezigheid. En als zij belastingen moeten betalen, dan hebben ze er alle voordeel bij dat concurrenten die géén fysieke aanwezigheid hebben, dit ook moeten doen.

Allemaal clever bekeken vanuit een zakelijk standpunt. Maar in een context waar zo’n leider plots één van ’s werelds grootste kranten alleen en persoonlijk in handen heeft, baart dit toch zorgen.

Conclusie

Een innovatieve denker met een bijna legendarische achtergrond in de wereld van nieuwe media die eigenaar wordt van een fysieke krant zoals The Washington Post is heuglijk nieuws. Daarover bestaat geen twijfel. Het zijn mensen zoals Bezos die industrieën vernieuwen en de wereld klaarstomen voor een nieuw tijdperk. Ongeacht de persoonlijke motieven van Bezos, mogen we hem ook hier in ons kleine België dankbaar zijn voor de stap die hij zet. Tenminste, als hij de grote verwachtingen kan invullen en werkelijk innovatieve inspiratie kan bieden aan mediabedrijven die worstelen met de shift van print naar digitaal.