Het Antwerpse ondernemerskoppel Samira Lafkioui & Wim Vanroose
Wat als een wetenschapper en een onderneemster uit de mode samen aan tafel gaan zitten...? Toen Wim Vanroose merkte hoe zijn vrouw Samira Lafkioui veel tijd spendeerde om patronen van kledingontwerpen aan te passen, kwamen zijn wetenschappelijke achtergrond en haar modeachtergrond plots samen in hun start-up Polygonal. Het koppel heeft een online programma ontwikkeld waarmee kledingontwerpers heel gemakkelijk een patroon kunnen ontwerpen, aanpassen en delen. Voor stad Antwerpen innovatief genoeg om Polygonal uit te kiezen als een van drie winnaars van hun open call voor innovatie in de modesector. Vanroose en Lafkioui krijgen zo niet alleen financiële middelen om hun project verder uit te werken, maar ook een gigantisch netwerk in onze Belgische modestad.
Stad Antwerpen lanceert af en toe een oproep aan Antwerpse ondernemers om binnen een bepaald thema een innovatief project in te dienen en dat financieel te ondersteunen. Afgelopen zomer richtte de stad zich tot ondernemers die de modesector willen innoveren. Als een van de actiepunten van het nieuwe strategische modeplan ‘Wie mode zegt, zegt Antwerpen’ wil de stad de modesector in Antwerpen versterken.
Eind oktober maakte de stad drie start-ups bekend die elk ongeveer 50.000 euro aan financiële steun krijgen. Een van die start-ups is dus Polygonal van Wim Vanroose en Samira Lafkioui. “Dankzij de steun kunnen we starten met ons digitale platform grondig uit te testen, eerst intern, dan met pilootgebruikers en uiteindelijk door het brede publiek”, klinkt het bij de ondernemers.
De patenten liggen al klaar
Digitaal is de clue hier. En verbazend genoeg bestaat wat Vanroose en Lafkioui hebben bedacht nog niet in 2021. “We waren zelf ook verrast dat nog niemand hier mee bezig was, ondanks dat we toch al erg ver staan in allerlei technologieën”, zegt Vanroose. Polygonal is uniek in de wereld dus, en dat heeft de oprichters onlangs een goedkeuring voor een patent opgeleverd van het Europese Octrooibureau. Ook vanuit China verwachten Vanroose en Lafkioui goed nieuws over hun patentaanvraag, want ook daar liet het patentenbureau al weten dat ze iets helemaal nieuws aan het maken zijn.
De modewereld is vaak vooruitstrevend en innovatief, maar als het aankomt op het ontwerpen zelf gaat het er nog erg klassiek aan toe
En dat in een sector die toch vaak vooruitstrevend en innovatief overkomt? “Klopt”, zegt Samira Lafkioui. “De modewereld is al die dingen, maar als het aankomt op het ontwerpen zelf gaat het er nog erg klassiek aan toe. Het tekenen van een kledingcollectie wordt nog vaak manueel gedaan, waarbij iedereen van nul begint op papier. Er bestaan wel interessante CAD programma’s die dit vergemakkelijken, maar die zijn dan peperduur. Onbetaalbaar, eigenlijk.”
Langs de technologiekant van deze bestaande programma’s ziet Vanroose ook nadelen: “Het zijn meestal gesloten systemen, waardoor patronen niet gedeeld kunnen worden met andere mensen. Bovendien zijn ze dikwijls ingewikkeld en vereisen een bepaalde technische kennis om ermee aan de slag te gaan.”
Wiskunde in de mode
Werken met patronen vergemakkelijken met een betaalbaar én toegankelijk programma? Wim Vanroose en Samira Lafkioui zagen in 2016 een gat in de markt en zijn beginnen nadenken. “Toen ik Samira bezig zag met het aanpassen van patronen, zag ik dat het eigenlijk wiskunde is. Bij zulke patronen ben je bezig met vormoptimalisatie, iets wat we in de wiskunde heel goed kennen”, vertelt Vanroose.
Hij legt het uit met een voorbeeld: “Wanneer vliegtuigstoelen worden ontworpen, dan probeert men die zo licht mogelijk te maken zonder dat ze inzakken als er een passagier gaat zitten. Men gaat die vorm dus zodanig optimaliseren zodat er zo weinig mogelijk materiaal nodig is en alles toch stevig genoeg is. Om dat te berekenen bestaat er een technologie gebouwd met algoritmen.”
Die technologie inspireerde Vanroose. “Ik ben gaan kijken of we niet iets gelijkaardig kunnen gebruiken om die patronen makkelijker te maken. Uiteindelijk zijn we gekomen tot wat we nu hebben: een programma in de browser waarbij je patronen uit een bibliotheek kunt halen en die kunt aanpassen naar jouw maten en, eventueel, jouw ontwerp. Als je de jas wil veranderen naar een andere maat, dan zal het programma elk deel van het ontwerp van de jas aanpassen zodat het past voor de persoon met die lichaamsvorm. De gebruiker moet zelf niets programmeren, het gebeurt allemaal automatisch.”
Wat met copyright?
De patronen van Polygonal zijn open source, wat wil zeggen dat iedereen mekaars patronen kan gebruiken. “Er zal wel een betalende optie komen om je patronen toch voor jou te houden, maar over het algemeen is het inderdaad de bedoeling dat het een soort grote bibliotheek van patronen wordt”, zegt Samira Lafkioui.
Maar gaan mensen hun patronen wel willen delen? Is dat niet iets persoonlijk, misschien wel met een copyright op? “Nee, helemaal niet. Een patroon is de vorm van een kledingstuk”, vertelt Wim Vanroose. “Een kledingstuk bestaat meestal uit verschillende panden, zoals twee mouwen, een voorpand en rugpand, dit is standaard. Wat het uniek maakt, en waar een copyright op ligt, is hoe een ontwerper het patroon aanpast qua kleur, stof, tekeningen op de jas of franjes aan de mouwen bijvoorbeeld.”
Belangrijke testfases
Het programma is nog in volle ontwikkeling. Maar met de steun van de Stad Antwerpen kunnen Vanroose en Lafkioui wel al een stap verder gaan. “We kunnen nu heel concreet ons project testen. De onderliggende technische basis is er al, nu is het tijd om te kijken of het ook echt doet wat het moet doen”, leggen de ondernemers uit. “We gaan binnenkort dus aan de slag met vijftien verschillende types kledingstukken die elk een andere moeilijkheidsgraad hebben qua ontwerp. De bedoeling is om te kijken of ons programma elk kledingstuk correct kan aanpassen en of het kledingstuk effectief past op testpersoon volgens het ontwerp dat ons programma aflevert.”
Met de steun van Stad Antwerpen kunnen we nu heel concreet ons project testen
Dat wordt dus een eerste belangrijke test, maar daarna volgen natuurlijk de eerste gebruikers. “In een tweede fase zullen we inderdaad enkele testpersonen vragen ons programma te gebruiken”, zegt Vanroose. “Iedereen die bezig is met patronen en zin heeft om het mee uit te testen, mag zich dus melden bij ons”, glimlacht Lafkioui. “Want we werken heel graag samen met andere mensen in de sector. Dat past een beetje bij onze visie om met Polygonal een community te creëren, een groep van creatievelingen die hun werk graag delen met anderen.”
Verder dan de fashion
Als die testen goed verlopen kunnen Wim Vanroose en Samira Lafkioui hun programma officieel online zetten voor iedereen. Maar daar houdt het voor de twee niet op, want beiden hebben ze grote ambities met het programma. “We zullen uiteraard de technische kant blijven verder verfijnen, in samenwerking met jobstudenten uit modetechnologie, mode, wiskunde en informatica aan, ondermeer, Universiteit Antwerpen”, zegt Vanroose. “Maar dankzij onze samenwerking met de stad hebben we nu ook een breder netwerk in de modestad, dus we kijken daar ook uit naar verschillende mogelijke samenwerkingen.”
Een samenwerking met het Antwerpse ModeMuseum, ziet Lafkioui bijvoorbeeld wel zitten. Of misschien zelfs met de filmindustrie. “Met ons programma zouden kostuumdesigners heel gemakkelijk en snel historische kledij kunnen ontwerpen en maken voor filmopnames. Dat zou wel tof zijn”, zegt ze. “Of waarom niet de gepersonaliseerde pakken van astronauten ontwerpen met Polygonal? Of kledij creëren voor mensen met een fysieke beperking. Voor ons mag het in de toekomst dus wel verder gaan dan de fashionindustrie, en graag ook nog tot ver buiten onze landsgrenzen”, klinkt het ambitieus bij de ondernemers.
