Ons land presteert ronduit slecht als het aankomt op levenslang leren, zo tonen recente cijfers van Eurostat aan. Slechts 9,7% van onze actieve beroepsbevolking schoolt zich bij na de studies. Daarmee hinkt België serieus achterop binnen Europa.

Ter vergelijking: in buurlanden Frankrijk en Nederland ligt dit cijfer een pak hoger, meer dan 20%. Koplopers op vlak van levenslang leren zijn Zweden, Finland en Denemarken, waar bijna een derde van de beroepsactieve volwassenen op regelmatige basis deelneemt aan een of andere educatieve cursus of opleiding. Volgens rekruteringsbureau Robert Half kunnen we maar beter dat voorbeeld volgen als we goed voorbereid willen zijn op de toekomst.

Gedeelde verantwoordelijkheid

In een digitale wereld, waarin de eisen op vlak van competenties constant veranderen, is levenslang leren een prioriteit geworden. Door automatisering en artificiële intelligentie krijgen heel wat jobs een andere invulling en ontstaat bijgevolg de behoefte aan nieuwe of bijkomende vaardigheden. Wat echter niet verandert, is dat kennisverwerving de sleutel tot innovatie blijft. En net zoals jobs evolueren, verandert ook de manier van leren.

Duaal leren of werkplekleren is voor alle duidelijkheid een gedeelde verantwoordelijkheid van zowel werkgever als medewerker. Probleem is dat het aanbod van werkzoekenden vaak niet aansluit op de vraag van Belgische werkgevers. De cijfers van Eurostat bewijzen dat. Of denk je dat het toeval is dat in België 3,5% van de jobs niet ingevuld geraakt, wat aanzienlijk meer is dan het Europese gemiddelde (2,2%)? Heel wat van die vacatures blijven vaak lange tijd openstaan, ondanks het grote aantal werkzoekenden. Een manifest gebrek aan juiste vaardigheden ligt hiervan aan de basis.

Werknemers moeten openstaan voor die verandering en zich bereid tonen om hun kennis en expertise constant te verbeteren en te verrijken. Ook soft skills worden als gevolg van de digitalisering en automatisering alsmaar belangrijker.

Een leerrijke werkomgeving

Een leerrijke werkomgeving creëren is cruciaal, dit zorgt ervoor dat de vaardigheden van werknemers up-to-date blijven en steeds aansluiten bij de laatste innovaties. Op die manier ga je als werkgever mensen ook gemotiveerd houden en is er minder nood om elders aan de slag te gaan. Maar als bedrijven de ’war for talent’ willen winnen, hebben ze wel de ondersteuning nodig van opleidingsinstellingen die dienen als een kweekvijver van talent.

Tegelijkertijd moeten ze er goed over waken dat ze de vaardigheden van bestaande werknemers blijven verbeteren door middel van training, digitale initiatieven en de samenwerking met strategische partners zoals vakverenigingen. Daarvoor kunnen zij investeren in beroepsopleiding en partnerships aangaan met vakbonden, hogescholen en universiteiten. Dat is essentieel want werknemers ondersteunen in hun persoonlijke en professionele ontwikkeling en hen nieuwe vaardigheden aanreiken die ze nodig hebben voor de toekomst, is nu echt een must voor elk bedrijf.