Tim De Coninck vertelt over de lessen die hij trok uit het gefaalde Zoyoko. 

Met vrienden of familie ga je wandelen, niet handelen. Of toch? Met Zoyoko was ondernemer Tim De Coninck vastberaden om op de e-commerce golf te gaan surfen. De juiste prioriteiten leggen, bleek niet altijd even gemakkelijk. “Het was de bedoeling was dat ik mijn e-commerce project er nog bijnemen naast mijn andere job. Dat ‘bijnemen’ was de slechtste beslissing óóit”, vertelt Tim De Coninck in een heel openhartig gesprek met Rutger Desmedt, die met Tumble Talks ondernemers interviewt over hun gefaalde start-ups, zodat andere ondernemers ervan kunnen leren en niet dezelfde fouten maken.

Vanuit het hart

De Coninck ontvangt me voor het interview bij hem thuis: een prachtig gerenoveerd, modern, industrieel pand in het centrum van Gent. “Het is niet van mij hé, voor alle duidelijkheid. Enkel de inboedel wel”, vertelt De Coninck al lachend bij het binnenstappen. Het is de voorbode van een krachtig interview vanuit het hart, zoals er meer zouden moeten zijn. Respect!

Surfen op de e-commerce golf

In 2012 verwachtte De Coninck en zijn vrouw niet enkel een tweede kindje, maar was Tim ook aan het spelen met e-commerce. Hij besloot om hier samen met zijn vrouw wat mee te gaan doen. “Mijn eerste idee was om iets met champagne te doen, omdat ik graag champagne drink”, grijnst De Coninck. “Maar ik kreeg die business case niet positief. Ontgoocheld trokken ik en mijn vrouw - met haar dikke toeter van een buik - toch naar een e-commerce beurs. Op een bepaald ogenblik vroeg mijn vrouw waarom we niks deden met zwangerschapskledij.”

Na een grondige analyse van de markt besluiten De Coninck en zijn vrouw om er voor te gaan en samen een feel-good merk te creëren voor zwangere vrouwen voor wie hun uiterlijk hun persoonlijkheid weerspiegelt. ’Zoyoko’ was geboren.

“Al snel overtuigden we twintig merken om mee in onze retail e-commerce shop te stappen”, vertelt De Coninck. “Het was de bedoeling dat ik dit e-commerce project er nog zou bijnemen naast mijn andere job. Maar dat was de slechtste beslissing ooit."

“Dat ‘bijnemen’ was de slechtste beslissing óóit”

“Na een drietal maanden werd duidelijk dat dit project er zo maar eventjes bijnemen geen oplossing was.' Ik ben dan beginnen jongleren tussen mijn dagjob en mijn nachtjob. Ik werkte toen 12 tot 14u per dag, en dan ‘s nachts - zo tussen elf en twee - was ik bezig met pakketjes maken. Dat was heel frustrerend en heel lastig om te blijven volhouden. Je gaat daar gewoon zachtjes aan onderdoor", vervolledigt Tim heel eerlijk.

De druk neemt toe en dus beslist Tim als laatste redmiddel een extra marketingkracht aan te nemen. De kost blijkt niet op te wegen tegen het rendement dat dit oplevert. De financiële put wordt ondertussen alsmaar groter en Tim ziet zich naar een faillissement toewerken. Na vijf maanden wordt Tim gedwongen om zijn marketing manager terug op straat te zetten. “Dat was de moeilijkste beslissing ooit. Ik had al vaak mensen aangenomen voor andere bedrijven. Maar dit was iemand die ik zélf specifiek had ingehuurd. Iemand die ik zélf betaalde.”

Keihard werken om de eindjes aan elkaar te knopen, was vanaf dan nog de enige optie. “Ik ben daardoor buiten mijn gezin beginnen staan. Ik had amper nog echt contact met mijn kinderen, en ondertussen zag ook mijn relatie er onder te lijden”. Het gaat van kwaad naar erger en op een bepaald ogenblik beslist Tim om er de stekker uit te trekken.

Vandaag gelukkiger dan ooit

Nu, 2,5 jaar later - en een echtelijke scheiding - heeft Tim nu bijna al zijn schulden van Zoyoko afbetaald en kan hij eindelijk terug nieuwe dingen doen. Wanneer ik hem vraag of hij van bepaalde beslissingen spijt heeft, krijgt De Coninck het even moeilijk. “Pfoe, ik vind dat een lastige vraag. Ja, dat is deels een mislukking geweest, maar spijt… dat heb ik zeker niet. Omdat het mij vandaag op een punt brengt dat ik gelukkiger ben dan ooit. Vandaag ben ik er wél voor mijn kinderen, zij het in beperktere mate, maar ik ben er naar mijn gevoel wel meer dan dat ik er vroeger ooit zou geweest zijn. Ik werk nog steeds keihard, maar als mijn kinderen hier zijn, ben ik gewoon huisman.


“Ik vind knikkeren met mijn kinderen vandaag even interessant als het uitbouwen van een bedrijf”

Het wordt duidelijk dat er bij Tim een heel belangrijke shift is gekomen. “Vroeger stond mijn werk op de eerste plaats, dan mijn gezin en als laatste pas ikzelf. Dat is vandaag helemaal veranderd: ikzelf sta vandaag op de eerste plaats, mijn kinderen en mijn nieuwe vriendin staan op de tweede plaats, en dan pas staat dat werk daar. Dat is een veel gezondere instelling. Ik ben daardoor veel meer in balans. De dingen die van waarde zijn, zijn niet de zaken die je doet of probeert te bereiken. Het gaat erom hoe je op elke moment van de dag, de week of de maand in het leven staat, en dat je daar het maximale probeert uit te halen.” Vandaag zoekt Tim naar menselijkheid in alles wat hij doet. “Als die prioriteiten juist zitten, heb je het gevoel dat het trager vooruit gaat, en toch ook veel sneller. Het is een soort versnellend effect dat je voor jezelf meemaakt.”



Leren uit je fouten

Tim ging all-in en beseft dat hij wellicht te veel risico nam. “Ik heb er vooral uit geleerd dat ik niet meer zo’n ondoordachte risico’s mag nemen en niet mag rekenen op mensen die daar eigenlijk niet voor gemaakt zijn."

“Het is key om -zeker in het begin- mensen in dienst te nemen met een ongelooflijke expertise, enkel maar A-players.” 

“Of iemand een A-player is, kan je heel makkelijk testen. Als je al een basisteam hebt, laat ik die persoon na het gesprek met mijn mensen babbelen en vraag ik aan die persoon of hij/zij een dag met ons mee wil draaien. Want het werkt in twee richtingen: het moet voor die persoon ook een inspirerende omgeving zijn. Die persoon moet het gevoel hebben dat hij/zij in het team kan gaan passen.”

Tim wil vandaag veel minder ver gaan dan vroeger. “De oude Tim zou voor WhyCompanies (Tim’s nieuwe bedrijf) nu al een lening hebben afgesloten vooraleer het bewezen is dat het idee zal werken. Hij zou veel te veel uitgeven om het te laten werken.” Tim is veel geduldiger geworden. “Als iets vandaag niet kan, dan is het waarschijnlijk nu ook nog niet het moment om het door te duwen. Het feit dat ik vandaag terug even consultancy ga doen, is daar het beste bewijs van. Dat is heel bewust. Dat is ook omdat het moet - mijn geld is helemaal op. Maar dat is oké hé.”

Menselijkheid in alles wat je doet

Het zal je niet verbazen dat Tim’s toekomstplannen dan ook volledig in lijn liggen met de zaken die hij uit zijn ervaringen leerde. “Die werkcomponent is iets waar ik vandaag veel te veel mensen in zie die ongelukkig zijn. Mensen die een job doen omdat ze geld moéten verdienen, die zichzelf niet graag genoeg zien om zich te blijven ontwikkelen. Met mijn nieuwe bedrijf WhyCompanies wil ik iedereen ter wereld een job laten vinden die bij hen past."

Dit artikel werd gebaseerd op een interview van Tumble Talks. De volledige aflevering kan je hier bekijken: