Dikwijls worden de woorden Incubator en Accelerator door elkaar gebruikt. Daar waar de eerste gelinkt is aan een groot bedrijf of universiteit en jarenlang een product kan “uitbroeden” is een Accelerator de fastfood versie die een programma aanbiedt om op relatief korte termijn van idee-naar-product te gaan. Een universiteitsincubator werkt dikwijls met subsidiegeld en neemt geen aandeel in het kapitaal van een starter maar vraagt (weinig) geld voor huur en diensten. Voor een universiteit is een incubatoractiviteit een strategie om eigen onderzoek te verzilveren. Een Accelerator investeert tijd en geld in ruil voor aandeelhouderschap. Typisch is ook dat een Accelerator programma een groep ondernemers tegelijkertijd onder de hoede neemt, in batch.

Men spreekt ook van Accelerators als ze één of meerdere deelaspect “accelereren” van een startup maar in de context van dit artikel gaat het enkel over Accelerators die een one-stop-shopping programma aanbieden.

Business model

Paradoxaal genoeg is de opkomst van Accelerators een gevolg van het feit dat het weinig tijd en geld kost om op software gebaseerde business modellen te starten.  Het aanbod aan, en de voortdurend dalende kosten van nieuwe technologieën creëert een gunstig klimaat voor startups. Voor een proof of concept en dus een sterk ingekorte time-to-market zijn er tegenwoordig weinig tot geen externe middelen (lees geld) nodig wat zich uit in de razend populaire Lean Startup trend.
 
Bij een Accelerator is de tijd van begeleiding beperkt, standaard 90 dagen. En niet onbelangrijk, de mentors die de Accelerator verstrekt zijn zelf ondernemers (geweest).

Voor de Accelerator is het een investeringsstrategie om op een kost-effectieve manier te beoordelen of een business model het potentieel heeft om op te schalen en zo een rendabele investeringsportfolio op te bouwen. Accelerators zijn op zoek naar starters met een hockeystick groeimodel dat weinig kapitaal behoeft in de pre-scaling fase maar wel exponentiële groei kan generen. Typisch zijn dat startups in het web, apps of mobile domein. Het helpt ook dat de vraag naar webproducten en -diensten blijft groeien.

Werkwijze

Accelerators bestaan in alle vormen en kleuren maar in essentie “broeden” ze startende bedrijven uit en helpen ze hen overleven gedurende de eerste kwetsbare levensmaanden. Vreemd genoeg zijn er weinig Accelerators die gevalideerde business modellen helpen schalen. Anders gezegd, wanneer “acceleratie” echt van tel is geven “accelerators” ironisch genoeg niet thuis.

Geen twee Accelerators zijn hetzelfde maar grosso modo is de werkwijze identiek: in ruil voor aandelen krijgt de startup een werkplek, startkapitaal (“pizza-money”) en een hoop mentors/coaches gedurende de duur van het programma. Het hoogte- en meestal ook eindpunt is “demo-day” waar de startup zijn Minimum Viable Product (MVP) presenteert en aldus VC’s en Angels overtuigt om gul hun portefeuille boven te halen.

Accelerators volgen een proces van selectie, infrastructuur, ondersteuning, matchmaking en “afstuderen”.  Met andere woorden, een Accelerator heeft in- & uitstapvoorwaarden, biedt ondersteunende diensten en activiteiten die moeten leiden tot een marktklare onderneming.

Uiteraard komen Accelerators in verschillende gradaties van kwaliteit. Sommige willen zoveel mogelijk startups aan boord krijgen (zogenaamde dealflow) met een zo kort mogelijke doorlooptijd om hun succes te maximaliseren. Vergelijk deze aanpak met spaghetti tegen de muur gooien en hopen dat er veel blijft hangen. Dat werkt als je veel spaghetti hebt maar is niet zo leuk als jij de spaghetti bent.

Programma

De Accelerator zorgt voor coaching op twee gebieden. Een meer algemeen gedeelte waar elke ondernemer mee te maken heeft op financieel, juridisch en recruitmentvlak. Het andere gebied is specifieker voor de startup. Het gaat vooral over marketing, sales, prijsstrategie, enz. Maar evengoed helpen Accelerators  starters om in contact te komen met top notch designers, technische experten en andere ondernemers die een rolmodel kunnen zijn. In de eindfase zorgen ze voor potentiële investeerders die het startende bedrijf de middelen geeft om de felbegeerde tractie te institueren.

Deelnemen

Vele would-be ondernemers voelen zich geroepen om aan een acceleratie programma deel te nemen. Helaas zijn er bitter weinig uitverkoren. De Acceleratormarkt is voorlopig aanbod gedreven met een acceptatieratio van enkele percenten en bij de grote jongens minder dan 1%. Die krijgen dan ook tot tienduizenden (!) aanvragen per jaar op hun bord.

Toegelaten worden door een Accelerator is meer bepaald door het profiel en de gedrevenheid van de kandidaat-oprichters (een solo-oprichter heeft geen schijn van kans) dan door het te lanceren product. Accelerators wedden op de jockey niet het paard, simpelweg omdat een goede jockey per definitie ook een performant paard (idee) zal kiezen. Bovendien is de kans groot dat het beginidee verschillende keer zal moeten kantelen (pivoten) voordat het eindproduct marktklaar is.

Selecteren

Terwijl het selecteren van de juiste ondernemers belangrijk is voor de Accelerator, is het voor de ondernemer simpelweg van levensbelang om de juiste Accelerator te kiezen. De hamvraag is welke toegevoegde waarde een Accelerator heeft voor de starter - en aan welke prijs. Het trackrecord van de Accelerator met soortgelijke bedrijven is een goede indicatie. Een “goede” Accelerator verhoogt de levenskansen van de startup significant aan een aanvaardbare prijs.

Een vuistregel is dat een goede Accelerator maar liefst 2 sleutelproblemen kan oplossen die een vroegtijdig einde van een startup kunnen betekenen:

1. Een tekort aan diepgaande domein en industrie specifieke kennis en ervaring
2. Onvoldoende middelen ter beschikking hebben - in casu kapitaal

Accelerators als industrie

Met naar schatting wereldwijd 7.500 Incubators en Accelerators, een aantal dat snel toeneemt, kan men spreken een volwaardige industrie. Maar uiteraard denkt iedereen bij Accelerators aan de bekendste exploot: Y Combinator. Opgericht door de peetvader der startups: Paul Graham. Het is de enige Accelerator tot nu toe die startups heeft voortgebracht die elk meer waard zijn dan $1 miljard: AirBnB en Dropbox. En daarnaast een hoop “mindere” sterren van enkele honderden miljoenen zoals reddit en Heruko . Maar er zijn dan ook over de 600 startups “afgestudeerd” bij Y Combinator sinds 2005.    

Zo goed als alle Accelerator programma’s zijn in meer of mindere mate een blauwdruk van Y Combinator. Twee early adopters zijn TechStars en 500 Startups waar ook investeerders in de lijn staan voor demo day.

TechStars is erin geslaagd om een hechte startup community op te zetten in Boulder. Boulder is een afgelegen Amerikaans stadje van dezelfde omvang als pakweg Mechelen.  Ondanks de loodzware concurrentie van Silicon Valley is Boulder tot een schoolvoorbeeld uitgegroeid voor het bouwen van een lokaal startup ecosysteem. Deze succesvolle aanpak staat bekend als de Boulder Thesis.  In tegenstelling tot Y Combinator biedt TechStars co-workingruimte aan 10 starters in een intensieve omkadering van 6-8 mentors exclusief per startup! Een ander verschil is dat Y Combinator zich beperkt tot één enkele campus terwijl TechStars (zelf opvallend afwezig in Silicon Valley) gekozen heeft voor het opzetten van een uitgebreid nationaal netwerk van Accelerators.

Sinds 2013 is de dichtbijzijnste TechStars campus voor Belgische ambitieuze starters in Londen, meteen de eerste buiten de Amerikaanse thuismarkt.  Daarnaast heeft TechStars een wereldwijd Open Source-achtig netwerk opgezet om hun kennis te delen: het “Global Accelerator Network” waar o.a. het Waalse Nest’up deel van uitmaakt. Verder ondersteunen ze corporate Accelerator programma’s zoals Nike+ onder de “powered by TechStar” brand.

500 Startups heeft een indrukwekkende lijst van mentors uit de rangen van Paypal, Google, YouTube, Twitter en Yahoo. Om starters te vinden maakt 500 Startups gebruik van het Angellist platform dat via algoritmes en curators het kaf van het koren scheidt. Tevens heeft 500 Startups (nomen est omen ondertussen) haar zinnen gezet op de groeimarkten van China en Zuidoost Azië terwijl ze al sterk aanwezig is in Indië, Japan en Latijns-America via lokale partners die als doorgeefluik fungeren. 500 Startups is ondertussen een globale speler geworden met 70% niet-Amerikaanse deelnemers.

Accelerators kunnen zowel met privékapitaal als met overheidsgeld opgericht worden. Deze laatsten zijn een overheidsinstrument voor innovatie, economische ontwikkeling en werkgelegenheid. Verder kunnen Accelerators regionaal gericht zijn zoals bij startup Chili en AlphaLab of verticaal gericht zoals bij Microsoft Kinect en BBC Worldwide Labs.

Blockbusters

Een variatie op het Accelerator thema zijn de “bedrijvenbouwers”. Zij baseren hun aanpak op het filmstudio model. Een pionier is het New Yorkse Betaworks. Ze hebben een compleet intern team, inclusief hackers-in-residence, met alle expertise nodig om bedrijven uit de grond te stampen. Ze starten een bedrijf en eens dat uit de startblokken schiet bouwen ze de volgende.

Een lopende ban dus zoals Walt Disney Studios de ene na de andere kaskraker uitspuwen en daarbij ook de distributie tot in de details beheert. In het studio model is de waardepropositie van de Accelerator glashelder. Dat het aan populariteit wint bewijst de bekendste tech VC: Andreessen Horowitz die recent 45 (!) specialisten rekruteerde om de groei van hun investeringen te versnellen. Starters moeten zich in de studio formule nog minder met het opbouwen van het bedrijf bezig houden dan bij een “traditionele” Accelerator. Daar staat een hoge prijs tegenover: een significante deel, tot 30%, van de o zo kostbare aandelen afstaan.

Y Combinator versus Harvard

De opkomst en populariteit van Accelerators heeft ook schokgolven veroorzaakt in de academische wereld. Daar waar de klassieke MBA business scholen hun studenten met een combinatie van theorie en business cases voorbereiden op een executive carrière zijn Accelerators de plaats waar dropouts de American Dream waarmaken.  Vergelijk het MBA volkje met de mandarijnen in het oude China: perfect uitgerust om in een “in vitro” omgeving te functioneren maar spartellen in de disruptieve “in vito” wereld van een startup.

Waar het MBA-netwerk steunt op succesvolle alumni geven de Accelerators toegang tot een instant netwerk met een hoge relevantiegraad en dus onmiddellijk bruikbaar als hefboom. En als startups iets nodig hebben om te groeien dan zijn het wel hefbomen. Ondertussen is een select kransje van Accelerators zelf een elitaire Ivy League geworden. Niet verwonderlijk dat de alma mater der startups, Stanford University, recent zijn eigen Accelerator StartX lanceerde.

It’s all about the money

Accelerators spelen een hoofdrol in het tech ecosysteem omdat ze als kwaliteitsfilter optreden voor het gigantische volume aan starters. Dit helpt investeerders in hun zoektocht naar opportuniteiten.

Hoewel Accelerators typisch door business angels gestart worden zijn ze geruggesteund door financieel sterkere spelers. Bij Y Combinator is dat bijvoorbeeld het VC fonds Sequoia. Desondanks zou een Accelerator neutraal moeten zijn en iedereen de kans moeten geven om te investeren . Anders dreigt het gevaar dat starters die geen follow-up funding (de series A round)krijgen van de “eigen VC” weinig kans maken om elders geld te vinden.

Bijna elk Accelerator programma investeert € 15.000 tot € 20.000 voor 5-10% van de aandelen. Er zijn er die € 50.000 investeren zoals het succesvolle Engelse Seedcamp. Andere werken zonder funding of bieden enkel een “kost en inwoon” formule.

Het is fijn dat je startende vennootschap al een initiële waardering mee krijgt van een slordige € 200.000 maar helaas is dat maar een papieren waarde die zo verdampt tenzij het de onderneming lukt naar de volgende fase te gaan: die van de snelle groei.

De toekomst?

Een laatste raad

Wat beginnende ondernemers zoeken in een Accelerator zijn die elementen die hun lange termijn kansen op succes verhogen:  markt- en industriekennis, product/business support en connecties met investeerders. Succes valt enerzijds samen met het profiel van de mensen achter de Accelerator en anderzijds de specifieke focus van het programma.

Hou rekening met het post-accelerator tijdperk want daar begint het echte werk: schalen & tractie. Kapitaal is daarvoor een noodzakelijk voorwaarde, of het nu van investeerders komt of klanten (bootstrapping). En dit is nu net het kritieke punt waar starters acceleratiehulp kunnen gebruiken.