Voor mijn net verschenen boek ‘Jong ondernemend Vlaanderen, Hoe jonge Vlaamse entrepreneurs succesvol inspelen op globale trends, en wat elke onderneming eruit kan leren' heb ik de laatste maanden talrijke contacten gehad met zowel jonge als meer ervaren entrepreneurs.
Na al deze gesprekken stelde ik me echter de vraag: wat hebben deze jongeren gemeen? Wat ‘definieert' hen, bij manier van spreken?
Hebben ze misschien dezelfde soort studies gedaan of opleiding gevolg? Neen. Hebben ze specifieke ervaring opgebouwd in het buitenland? Neen. Of hebben ze hun ideeën uit een gemeenschappelijk vat gepuurd? Niet dus.
Maar dan kwam ik op het idee om hun professionele loopbaan te onderzoeken.

En daar vond ik iets fascinerends.

Laat me beginnen met de groep van meer ervaren entrepreneurs. Wat je in onderstaande grafiek ziet, is hun traject na hun studies, het aantal jaren dat ze werknemer waren (blauw), het aantal jaren full-time entrepreneur (groen) en het aantal jaren waar ze beide combineerden:


Dit beeld verbaasde me niet echt. De ‘oudere garde' bouwt een aantal jaren (8-12) ervaring op binnen traditionele bedrijven. Dan komt er een breekpunt en starten ze meteen als voltijds ondernemer.
Hoe zit dat met de jongere garde die ik in mijn boek beschrijf? Vreemd genoeg zag ik me genoodzaakt hier een onderscheid te maken tussen entrepreneurs die ouder zijn dan 30 jaar en deze die jonger zijn.

De ondernemers ouder dan 30 hebben een behoorlijk homogeen traject:

Ze bouwen 5-7 jaar ervaring op binnen traditionele bedrijven, alvorens aan hun eigen initiatief te timmeren, maar dat doen ze nog steeds in combinatie met een job als werknemer! Getuigt dit van een zekere voorzichtigheid (de meesten zullen al een gezin hebben), of aan een gebrek aan vertrouwen in hun kunnen?

En wat een verschil met de entrepreneurs jonger dan 30 !

Die starten bijna allemaal meteen met hun eigen ding! Sommigen in combinatie met een job als werknemer, die ze echter na een jaar of twee meteen verlaten.
Er vallen talrijke verklaringen te bedenken voor dit fenomeen. Toegang tot de ‘globale markt' is makkelijker dan ooit, sociale media en mobiel internet heeft dan weer enorme nieuwe markten geschapen, en er zijn talrijke initiatieven om jonge starters te helpen succesvol te zijn, om er maar enkele te noemen.
Daarnaast heb ik echter nog een ‘wildcard' als uitleg: kan het zijn dat het ‘werknemerschap' zijn sex appeal heeft verloren? Valt er nog eer te halen uit het beklimmen van de bedrijfshiërarchie?
De grafiek toont alleszins aan dat klassieke bedrijven voor een enorme uitdaging staan. Ik zeg niet dat alle jongeren meteen na hun studies hun onderneming zullen opstarten. Maar wat de grafiek wel aangeeft is dat de meest getalenteerde, de meest innovatieve jongeren minder lang zullen twijfelen alvorens dit te doen. Traditionele ondernemingen kunnen best een ‘entrepreneurial' omgeving creëren willen ze deze talenten nog aantrekken en behouden.

Oh, en voor ik het vergeet: mocht u geïnteresseerd zijn, het boek is nu beschikbaar bij uitgeverij Die Keure:  http://www.business-economics.be/NL/detail.aspx?PublicatieID=388

-- --
Vond je dit artikel waardevol? Deel het dan hieronder via Twitter, Facebook of Linkedin.

Volg je @bloovi al op Twitter? #bloovi