De meeste interviews met Dewi Van De Vyver, CEO van Flow Pilots, gaan vooral over vrouwelijk ondernemerschap en de toenemende digitalisering. In de nieuwste Techmag aflevering besluit ik wat dieper te graven in de persoonlijkheid van deze toch wel straffe dame. Het werd een openhartig gesprek over Autismespectrumstoornis, feminisme en non-conformisme. “Telkens ik met iemand praat, komen de verbale en non-verbale communicatie aan twee verschillende snelheden binnen. Het veelvuldig vergaderen op afstand heeft in die zin niet echt geholpen.”

Gebrek aan serendipiteit

“Hoe ik afgelopen maanden heb beleefd? Zoals iedereen, natuurlijk: als een echte rollercoaster.” De onbevangenheid en directheid van ICT Woman of The Year en Flow Pilots CEO Dewi Van De Vyver wordt aan het begin van ons gesprek al meteen duidelijk.

“Nog voor de eerste lockdown kreeg één van onze teamleden het coronavirus, en werd die doodziek”, blikt ze terug. “Dat was echt even schrikken. Gelukkig zijn we het als bedrijf gewend om regelmatig volledig vanop afstand te werken. Alleen voel ik dat ik het hoe langer hoe meer moeilijker wordt om dezelfde connectie van voor de coronacrisis te handhaven. De frequente fysieke aanwezigheid waarin je elkaars energie kunt voelen of de serendipiteit van een persoonlijk gesprek: ze zijn toch moeilijk te evenaren met een videocall. Zeker omdat er in een volledig digitale setting echt wel veel emotionele context verloren gaat.”

Wat voor Van De Vyver geruststellend werkt, is de manier waarop het virus niet discrimineert. “Geen enkel land bleef gespaard”, zegt ze. “Net om die reden frustreert het me wanneer sommige mensen koppig de regels blijven negeren. Al moet ik toegeven dat de logica er beleidsmatig niet altijd inzit. Waarom mag een wielerpeloton de zeedijk zij aan zij en bezweet onveilig maken, maar mag je niet in kleine kring op afstand een wandeling maken? Er is vaak consistentie, noch duidelijkheid.”

Autismespectrumstoornis

Van De Vyver kaart eerlijk aan dat die frustratie mogelijks voortkomt uit haar Autismespectrumstoornis (ASS), een diagnose die ze zelf nog maar vijf jaar kent. Al is geen enkele autist dezelfde. “Ken je er één, dan ken je er écht maar één”, lacht ze. “Voor mij draait het in elk geval om de nood aan heldere en transparante communicatie.”

“Telkens ik een gesprek met iemand heb, voel ik dat de verbale en non-verbale communicatie aan twee verschillende snelheden binnenkomen. Soms is dat zelfs pas een uur later. Ik kan dat met andere woorden niet tegelijkertijd verwerken. Daardoor heb ik na iedere conversatie de behoefte om nog even na te praten. Het veelvuldig vergaderen op afstand heeft ook in die zin niet echt geholpen. Voor mij persoonlijk is dat het allermoeilijkste aan heel die coronacrisis.”

Toen ik in 2015 een burn-out kreeg, leek het alsof mijn hoofd verder kon maar mijn lichaam niet. Op dat moment moest ik terug op zoek naar mijn essentie

Toch blijft de onderneemster niet snel bij de pakken zitten. Zelfs niet wanneer de dingen écht foutlopen. “Ik heb altijd de drang om de draad snel weer op te pikken als het misgaat”, bekrachtigt ze. “Toen ik in 2015 een burn-out kreeg, leek het alsof mijn hoofd verder kon maar mijn lichaam niet. Op dat moment moest ik terug op zoek naar mijn essentie. Ook al dat is voor iemand als ik niet efficiënt want als je ASS hebt, verwerk je moeilijke gebeurtenissen net iets trager.”

“Tegelijk vind ik het een interessante zoektocht: het is belangrijk om dicht bij jezelf te blijven. De mening van de buitenwereld telt niet. Soms zeg ik tegen mezelf: stop looking for you in other people. Wanneer iedereen zegt dat je raar bent, en je probeert als antwoord dan maar conformistisch te zijn, dan kom je jezelf dubbel tegen.”

Smaakt naar meer? Beluister dan hieronder het volledige gesprek met Dewi Van De Vyver!