Vier kwalitatieve basic T-shirts. Zo werd het kleurrijke modemerk Essentiel Antwerp in 1999 uit de grond gestampt door Inge Onsea en haar toenmalige man Esfan Eghtessadi. Wisten zij toen veel dat het modemerk zou uitgroeien tot de trots van België en met zijn honderden verkooppunten de wereldwijde markt zou veroveren, tot in Zuid-Korea. De bankencrisis van 2006 en de huidige coronacrisis zetten aan tot zelfreflectie binnen het bedrijf en zorgden voor de nodige transformaties. ‘Less is more’ werd het nieuwe adagium. Na 20 jaar Essentiel Antwerp blijft er één constante overeind: de passie en liefde voor het vak. “Ondanks alle tegenslagen heb ik er nooit de stekker eruit willen trekken, daarvoor sta ik te passioneel en te positief in de wereld”, vertelt Onsea in deze podcastaflevering van 50 Koffies.
Hoe is het modemerk Essentiel Antwerp ontstaan?
“De rode draad in mijn leven is dat alles per ongeluk gebeurt. (lacht) We zijn er praktisch in gerold, zeer organisch en spontaan. Mijn toenmalige man en business partner Esfan Eghtessadi heeft de modewereld met de paplepel binnengekregen en kwam uit een modefamilie. Ik had ervaring in de modellenwereld maar was dat op een bepaald moment beu. We hadden dus samen veel connecties in de modewereld en wisten welke klanten we wilden benaderen.”
“In 1999 lanceerden we vier kwalitatieve T-shirts en daarmee trokken we zonder verwachtingen naar een modebeurs in Parijs. Het was ongelofelijk hoe we daar opgepikt werden. Ik geef altijd de volle 200% maar ik had niet verwacht dat de bal zo snel aan het rollen zou gaan en dat we na vier jaar een collectie van 800 stuks zouden hebben. Ik ben altijd een vrouw zonder plan geweest.”
Hoe verloopt zo’n creatief proces? Hoe beginnen jullie aan een nieuwe collectie?
“Het klopt dat er veel creativiteit aan te pas komt maar het is ook zeer mathematisch en structureel. Die structuur heb ik vaak wel nodig want ik ben nogal een chaotische ADHD’er en omring me het liefst met het creatieve aspect. Alles begint uiteraard met inspiratie maar dan komen de praktische afspraken met het artist team: prints selecteren, kleurencombinaties bepalen,… Dat creatief proces duurt ongeveer twee maanden en is heel leuk maar ook best wel heftig.”
Daar komt waarschijnlijk ook veel planning aan te pas?
“Absoluut. Ik begin nooit aan een collectie zonder een concreet collectieplan. In onze beginjaren pakten we het absoluut niet zo planmatig aan maar we ondervonden dat dit toch echt nodig is in de competitieve modesector. Dat is de mathematische kant van de sector: analyseren wat verkoopt, de cijfers bijhouden,…”
“Ook timing is cruciaal. Wanneer wordt iets verkocht? Onze aanpak is de voorbije jaren enorm veranderd. Vroeger maakten we een collectieplan en dan pas betrokken we de marketingafdeling. Vandaag is het andersom: we starten met het marketingplan en maken een retroplanning op.”
Jullie zijn ondertussen al meer dan 20 jaar bezig. Wat is het geheim van Essentiel Antwerp?
“Ten eerste is een héél duidelijk beeld brengen van je merk - zeker vandaag - absoluut cruciaal. Tegenwoordig draait het allemaal eerst om de beeldvorming, de sociale media, de marketing,… en dan pas volgt de collectie en de productie. Je moet dus eerst een imago creëren, en dan daaruit een collectie destilleren.”
“Ten tweede moeten we als bedrijf enorm flexibel zijn. Ons team moet enorm snel kunnen schakelen, soms tot grote ergernis. Bij snel schakelen is een portie durf broodnodig. Wel wil ik graag nuanceren dat we, ondanks een enorm snelle groei, ook onze tegenslagen hebben gekend, net zoals andere bedrijven. Het is dus zeker niet allemaal rozengeur en maneschijn.”
Je hebt het over de huidige pandemie?
“Inderdaad. Door de coronacrisis maar ook door de bankencrisis van 2006 waren we als bedrijf genoodzaakt om transformaties te ondergaan en keuzes te maken. In 2005 zijn we enkele keren door Trends verkozen als best groeiende bedrijf maar dat was nét het probleem: we gingen als een sneltrein en werden gepakt in onze snelheid. We hadden toen geen duidelijk imago, niet voldoende businessinzichten, we deden veel te veel en kenden onze eigen limieten niet. We bleven maar gaan maar stonden nog niet sterk genoeg in onze schoenen als merk. En toen kelderden onze sales in 2006.”
Ondanks alle tegenslagen heb ik nooit de stekker eruit willen trekken, daarvoor sta ik te passioneel en te positief in de wereld
“Op een bepaald moment hebben we resoluut het roer omgegooid: we zijn minder stuks beginnen maken en besloten om met minder fabrikanten te werken. Van ‘more is more’ evolueerden we naar ‘less is more’. En dat blijkt zijn vruchten af te werpen. In crisistijden zoek en vind je vaak andere, betere oplossingen. Het creatieve team werkt nu veel nauwer samen met het zakelijke team. En nu begrijp ik de zakelijke kant ook beter: de impact van de koers, de mondiale impact en hoe alles aan elkaar gelinkt is,… Ondanks alle tegenslagen heb ik nooit de stekker eruit willen trekken, daarvoor sta ik te passioneel en te positief in de wereld.”
Wat zijn volgens jou de grootste valkuilen van creatievelingen die er niet in slagen om van hun passie een business te maken?
“Mijn persoonlijke mening is dat je niet alles zelf kunt doen. Mij lukt het niet om én creatief én zakelijk sterk te zijn. Ik werk te fel vanuit mijn buik en een creatief brein als de mijne moet zorgeloos kunnen zijn. Laat je dus omringen door mensen met kennis van zaken, mensen die je begeleiden waar nodig maar je ook voldoende vrij laten in jouw creatief proces.”
Ik geloof oprecht dat vrouwen moeten werken, omdat ze dankzij hun werk kunnen openbloeien en hun volle potentieel inzien
“Er moet altijd een marge blijven om fouten te maken, te proberen, te experimenteren… Fouten maken vind ik heel belangrijk. Weet dus wat je sterktes zijn en be close to yourself. Laat je bijstaan door een goede CEO, probeer de ‘controleknop’ af te zetten en vertrouw andermans expertise. Alles heeft met vertrouwen te maken. Vertrouw de mensen die naast jou staan.”
Twee kinderen opvoeden en een succesvol internationaal bedrijf runnen, hoe doe je dat in godsnaam?
“Ik Google alles (lacht). De grens tussen werk en privé is sowieso al onbestaande. Mijn kinderen zijn eigenlijk gewoon opgegroeid op de Essentiel werkvloer. In hectische periodes leverde dat soms, achteraf gezien, hilarische anekdotes op. En zo gaat dat, een moeder doet dapper voort. Ik geloof trouwens oprecht dat vrouwen moeten werken omdat ze dankzij dat werk kunnen openbloeien en hun volle potentieel kunnen inzien.”
Smaakt het interview met Inge Onsea naar meer? Beluister hieronder de volledige podcastaflevering:
