Hellen Tielemans (© Thierry Geenen)
‘The start-up nurse.’ Zo werd Hellen Tielemans aangekondigd op een evenement waar ze haar applicatie RealMedicalCommunications voorstelde. De verpleegkundige ontwikkelde software om de communicatie tussen ambulanciers en ziekenhuizen te stroomlijnen, in het eerste ‘gouden’ uur na een ongeval waar elke seconde telt. Ze kreeg de Vlaamse Scriptieprijs voor haar innovatieve idee, dat ondertussen uitgroeide tot een volwaardige start-up. “Veel start-ups maken hun technologie te zwaar en te complex. Je kan pas een sterke app kan bouwen als je de noodzaak op het terrein zélf voelt en ervaart.”
Hellen Tielemans een bezige bij noemen, is een understatement. Ze volgt als student nog een master ‘Proces- en systeeminnovatie in de gezondheidszorg’, is vrijwillig ambulancier én sinds kort waagt ze zich ook aan een ondernemersavontuur. Het idee voor haar start-up RealMedicalCommunications kreeg ze op het terrein, toen ze nog werkte als verpleegkundige - een job die ze ondertussen heeft opgezegd om zich volledig op haar start-up te kunnen storten.
“Het eerste uur na een ongeval is letterlijk levensbelangrijk. In de medische wereld noemen ze het niet zomaar het golden hour. In dat eerste uur telt elke minuut, elke seconde zelfs. Vaak loopt het mis bij de communicatie. Ambulanciers moeten artsen briefen wanneer ze in het ziekenhuis aankomen met hun patiënt, artsen moeten overleggen wat ze met die patiënt doen,… Zo gaat kostbare tijd verloren.”
Gouden uur maximaal benutten
Tielemans ontwikkelde een app om de communicatie tussen de ambulanciers en het ziekenhuis te verbeteren. “Ambulanciers kunnen op een tablet heel snel, eenvoudig en intuïtief een reeks vragen invullen. Het gaat dan bijvoorbeeld over de hartslag of het aantal ademhalingen per minuut. Meestal moeten ze gewoon ‘ja’ of ‘nee’ antwoorden door naar links of naar rechts te swipen, een beetje zoals op Tinder. Al die informatie wordt automatisch doorgestuurd naar het ziekenhuis waar ze de patiënt naartoe brengen.”
De app heeft een aantal belangrijke troeven, zo blijkt. “Om te beginnen hebben ze in het ziekenhuis alle data al op het moment dat de patiënt arriveert. Op die manier hoeven ambulanciers de artsen niet meer te briefen. Bovendien is alle informatie digitaal beschikbaar. Want hoe gaat dat vandaag? De ambulanciers komen aan en moeten uit het hoofd de vragen van de artsen beantwoorden. Maar zo’n spoedgevallendienst is druk en hectisch, en ambulanciers vergeten al eens belangrijke informatie of geven foute data door. De arts kan ook moeilijk luisteren doordat de aandacht naar de patiënt gaat. Als de ambulanciers al die gegevens meteen digitaal invullen, wordt het risico op fouten veel kleiner.”
RealMedicalCommunications zorgt dus voor snellere en juistere informatiedoorstroming, benadrukt Tielemans. “De artsen in het ziekenhuis kunnen al op voorhand overleggen, terwijl de ambulance nog onderweg is. Ze kunnen de ernst van de situatie beter inschatten en al een bed vrijmaken of specialist optrommelen als ze dat nodig achten. Zo kunnen ze dat gouden uur optimaal benutten.”
Moordende tijdsdruk
Vandaag zit de app in de demofase, vertelt de jonge onderneemster. “We hebben lang aan de technische analyse gewerkt en moesten ook rekening houden met regulering. Voor software als die van RealMedicalCommunications is die regelgeving in het begin moeilijk te interpreteren. Zijn wij een medische app? Dat is niet zo zwart-wit. Die regulering heeft ons dus wel wat tijd gekost. Doordat ik de Scriptieprijs won en wat media-aandacht kreeg, heb ik wel sneller dan verwacht mijn eerste salesgesprek achter de rug. Dat ging buiten verwachting goed.”
“Ik hoor vaak dat healthtech start-ups het moeilijk hebben omdat de medische wereld conservatief zou zijn. Dat is niet mijn ervaring. Ik merk net een heel grote openheid voor nieuwe technologische innovaties. Alleen is de medische wereld het uiteraard heel erg gewoon om puur evidence based te werken: klinisch onderzoek, patiëntendata, patiëntenervaringen,…. Als start-up heb je dan natuurlijk een handicap. Het is een beetje het verhaal van de kip en het ei: je moet bewijzen dat je technologie werkt, maar je kan dat pas bewijzen als artsen eerst bereid zijn om jouw applicatie te gebruiken. Iemand moet het je gunnen.”
Het is een voordeel dat ik dat wereldje heel goed ken. Ik heb al briljante founders gezien die toch niet slagen, omdat ze zich onvoldoende kunnen inleven in de medische wereld
“Het is een voordeel dat ik dat wereldje heel goed ken. Ik heb drie jaar in een ziekenhuis gewerkt, werk nog steeds als vrijwillig ambulancier en weet dus heel goed wat de noden op het terrein zijn. Veel start-ups maken hun technologie te zwaar en te complex. Ik wist dat ambulanciers zonder ook maar één woord uitleg met de app aan de slag moesten kunnen. Ze moeten levens redden, staan onder enorme tijdsdruk en hebben helemaal geen tijd om zich even rustig te verdiepen in nieuwe technologie. Dat moet vanzelf gaan. Ik heb al briljante founders gezien die toch niet slagen, omdat ze zich onvoldoende kunnen inleven in de medische wereld.”
Digitalisering anders inzetten
Ze is er rotsvast van overtuigd dat nog veel meer van haar ex-collega’s in het ziekenhuis frisse, innovatieve ideeën hebben om de zorg te transformeren. “Maar verpleegkundigen staan onder zo’n immense tijdsdruk dat die innovatie er gewoon niet van komt. Ze zijn al blij als ze eens een keer middagpauze kunnen nemen”, aldus Tielemans. “Eigenlijk is het ironisch: tijdsdruk is zonder twijfel probleem nummer één in de zorgsector maar oplossingen om iets aan de tijdsdruk te doen, krijgen gewoon geen kans omdat er geen tijd is om ze uit te testen en te implementeren. Zo blijven we werken met de oude oplossingen. De moordende tijdsdruk remt innovatie af.”
De moordende tijdsdruk in de zorgsector remt innovatie af
“Ik denk dat de digitale toekomst met artificiële intelligentie en Natural Language Processing kan helpen om de tijdsdruk te verlichten en ruimte te creëren voor echt menselijk contact. Vandaag is de digitalisering al doorgedrongen in ziekenhuizen, maar digitale tools worden op de verkeerde manier ingezet. Er wordt letterlijk een scherm opgetrokken tussen de artsen en de verpleegkundigen aan de ene kant en de patiënten aan de andere kant. Digitalisering heeft vooral de administratieve belasting vergroot. Laten we digitalisering inzetten voor de juiste reden, om tijd terug te geven aan het zorgpersoneel. Tijd die naar de patiënt kan gaan.”
Gezocht: co-founder
Tielemans heeft heel wat werk op de plank liggen bij RealMedicalCommunications. Ze is niet alleen bezig met een financieringsronde, want naast kapitaal is de MedTech onderneemster ook op zoek naar een co-founder. “Ik heb zelf geen technologische background. Ik heb wel altijd studentenjobs gedaan in het techbedrijf van mijn vader en nadien ook healthcare engineering gaan bijstuderen, maar in dit hele verhaal ben ik zeker niet het technologische brein. Al werk ik momenteel nauw samen met RealCGR®, het bedrijf van mijn vader dat aan regtech doen en weet hoe snelle communicatie er technisch moet uitzien, ik kijk toch uit naar een co-founder met technische ervaring.”
Ik vind het zeker geen nadeel dat ik in mijn directe omgeving geen co-founder zie rondlopen, ondernemen met familie of met vrienden is altijd tricky. Een beetje afstand is niet slecht, al moet ik wel een klik voelen
Het is ook gewoon niet ideaal om single founder te zijn, steekt Tielemans niet weg. “Sommige investeerders zeggen zelfs ronduit dat ze geen geld steken in start-ups die maar één founder hebben. Ik vind het zeker geen nadeel dat ik in mijn directe omgeving geen co-founder zie rondlopen, ondernemen met familie of met vrienden is altijd tricky. Een beetje afstand is niet slecht, al moet ik wel een klik voelen. Ik ga de komende maanden mijn verkenningstocht verderzetten en laat me daar ook in begeleiden. Ik hoop dat ik iemand tegenkom met al wat meer kilometers op de teller, die gelooft in het verhaal van RealMedicalCommunications en die onze start-up naar een volgende fase kan helpen brengen.”
Ondanks de drukke combinatie van ondernemen en studeren is Tielemans niet van plan om te stoppen als ambulancier. “Ik ben daaraan begonnen met het idee dat ik mijn applicatie zo beter vorm kon geven. Maar het is vooral het patiëntencontact waar ik het nu voor doe. Ik wil niet 7 dagen op 7 achter een computer zitten, ik wil die verbondenheid met mensen voelen, ook op hun allermoeilijkste momenten. Ik geloof heel sterk dat je pas een sterke app kan maken als je de noodzaak zélf voelt en ervaart.”
