Andy Nijs (39) is CEO, business maverick en bezieler van de Unstoppable-events. Op 12 oktober jongstleden katapulteerde hij meer dan 100 solopreneurs, freelancers en business owners de nieuwe ‘era van ondernemen’ in tijdens zijn evenement VisionAir. Een nieuw tijdperk waar personal brands zich volgens hem zullen onderscheiden door strategie, radicale eerlijkheid en lef. Veel lef, als het van Andy Nijs afhangt, die zelf de switch van coach naar inspirator, padenbaner en leider durfde te maken.

Wat is de grootste fout die je gemaakt hebt?

“Ik heb mijn billen twee keer aan een mislukte samenwerking verbrand. Beide keren heb ik mijn impulsieve enthousiasme blindelings gevolgd, omdat ik echt potentieel zag in die personen. En dat is me zuur opgebroken: allebei bleken ze achteraf helemaal niet zo integer of professioneel als ze deden uitschijnen. Dat was een beenharde, maar waardevolle les: nu kies ik de mensen waarmee ik me omring heel zorgvuldig uit.”

Welk aangeboren talent had je graag willen hebben?

“Met stip op één: focus en interesse in cijfers. Ik ben een creator in hart en nieren: ik heb een ongelooflijke verbeeldingskracht, ik droom groots en voel intens. Maar focus en dan zeker de focus op cijfers? Daar raak ik snel van verveeld. Niet zo handig in het ondernemerschap, je zou op elk moment moeten weten wat er binnenkomt en buitengaat. Maar goed, ik laat me ondersteunen door mensen die daar wél een krak in zijn.”

Wanneer heb je voor het laatst gehuild en waarom?

“Op mijn recentste evenement, VisionAir, op 12 oktober. Mijn crew en ik stonden op het einde samen op het podium. Mijn moeder was daar ook bij, want ze hielp de gasten te ontvangen die dag. Aan het einde van het nummer ‘Unstoppable’, dat ik samen met Erin Huysmans maakte, pakte mijn moeder me stevig vast. We zijn toen allebei in tranen uitgebarsten: de spanning, de adrenaline, de ontlading van de hele dag, de reis die mijn moeder en ik de afgelopen jaren samen hebben afgelegd, … ze deden wat met me.”

“Mijn mama is er altijd voor me, weet je. We wonen samen dus ze zit ook altijd op de eerste rij als het eens wat minder gaat. Ze kent the good, the bad and the ugly. Ze was en is trots, dat voelde ik door die knuffel des te harder.”

Wat is het decadentste wat je ooit hebt gedaan of meegemaakt?

“Toen ik tijdens mijn vorige carrière in de luxewereld werkte, mocht ik een evenement in Cannes helpen organiseren. Poepchique, uiteraard. Een beleving om ‘u’ tegen te zeggen. En wie ontmoette ik daar? Sharon Stone! Zij zat op een paar meter van me vandaan. De fangirl uithangen werd daar niet getolereerd: professionaliteit eerst.”

“Die luxebranche heeft me doen inzien hoe belangrijk het is om een onvergetelijke beleving te creëren. En dan telt elk detail. Dat verklaart meteen ook waarom ik de ‘wauw’-factor op mijn evenementen zo hoog leg: mensen moeten zich bijzonder voelen, alsof zij Sharon Stone zijn.”

Wat is je favoriete motto?

“It’s better to ask for forgiveness than permission van Harvey Specter uit de serie Suits. Ik sta voor bold moves, jezelf durven te zijn en de dingen doen die je wil doen. En ja, lang niet iedereen zal het daarmee eens zijn. Voor sommigen zullen je beslissingen schuren.”

“Zo maakte ik voor VisionAir een gewaagd introfilmpje met hier en daar wat - smaakvol aangepakte - obsceniteiten in. Sommigen vonden het hilarisch en typisch Andy, en een enkeling vond het niet te pruimen. Tja, ik houd me niet in om jou op je gemak te doen voelen. Ik neem dan liever de actie, en praat er achteraf over in plaats van braaf op toestemming te wachten.”

Wat zou een goede oude dag voor jou zijn?

“Voor mij geen krant en koffiekoeken op zondag, maar van a tot z verzorgd en ontzorgd worden in een penthouse op m’n privéstrand met m’n partner, m’n toyboy en James de butler (lacht). Genieten is dan nog het enige wat ik hoef te doen. Dat lijkt mij het ultieme pensioen!”